Bursapor’u sahasında 1-0 mağlup ederek 5.sıraya yükselen Trabzonspor bence kalecisi Hakan Arıkan’a duacı olmalı. Fırtına gelecek sezon için Onur’a rağmen bu file bekçisini elinden kaçırmamalı.
İlk yarıda beklenen bir takım yoktu sahada Trabzonspor olarak. Öyle ki Şenol Güneş’in öğrencileri Fernandou ile Fırtına’nın kalesinin içinden net iki pozisyonu kullanamayarak şanssızlıklar yaşadı.
90 dakikanın ilk yarısında ne yaptığı bilemeyen bir onbir. 3 pas yapmaktan aciz. Orta alanda Erkan Zengin biraz daha canlı ve atak diğer maçlara göre. Özer ise sahaya çıkan 11’nın en iyisi olarak göze çarptı. 30. dakikada sakatlanan kaptan Bosi’nin yerine Ersun Yanal’ın manevi evladı Fatih Atik girerken, Salih’in sağbeke ve Medjani’nın ise stopere çekilmesi Bordo-Mavili takımının ritmini değiştirmedi.
Yusuf, bireysel olarak takıma katkı yapıyor . Ancak aynı tavşan atletler gibi sahada hücuma çıkarken vitesi birden yükseltiyor ve rakibe toslayıp yere düşüyor. Yanal beyefendi, Cardozo gibi eksen oyuncu tipi forvetleri hiç sevmez. Herkesten Hakan Şükür vakasını anımsamasını isterim. Ersun Hocayı tanıyanlar (futbol felsefesi anlamında) O nun direkt santroforlarla) oynamayı sevmediğini bilirler. O nun ileri uç oyuncusu tarzı Fatih Tekke, Emenike, Sow tarzı oyunculardır.
İlk 45 dakikada orta alanı rakibe veren Trabzonspor ancak ikinci yarıda bu sıkıntısını çözdü gibi gözüktü. Bu yarıya daha etkili giren ev sahibi takımın Özer ayağından kazanılan gol iyi bir olgun ataktı. Şenol Güneş’in ön liberosu ve oyun kurucusu Ozan’ı kontrol altına alan Trabzonspor, Deniz, Ekici ve Cardozo ile net pozisyonlara girdi. Bana göre futbola yakışan bir Trabzonspor vardı sahada. Savunma hata derecesini yüzde 10’a indirip ve de kazanma arzusu ile birleşen 3 puan adrenali yüksek dozaja ulaştı.
Son 5 maçtır Yeşil-Beyazlı ekibi yenemeyen Trabzonspor bu kez tılsımını bozdu. Her iki takımda heran gol yapacak yüksek tempoda oynanan maç tek gol çıkması ise futbolda ne zaman neyin olup olmayacağına güzel bir örnek olsa.
