Yazımı beklettim…
Çünkü sıcak saatlerin yaşanacağını tahmin ettiğim Elazığspor’da iki günlük çokseslilik yerini sessiz limana bıraktı.
Pazar günü ilimize gelen ve yönetimle bir görüşme yapan teknik direktör Bayram Bektaş; futbolcuların ısrarlarıyla görevine devam etmiş oldu.
Öncesine gidelim…
Giresunspor maçından sonra özellikle sosyal medyada patlak veren Bayram Bektaş tepkisine kayıtsız kalmayan Elazığsporlu yöneticilerden bazıları, aralarında Hüseyin Kalpar, Bülent Korkmaz ve Mehmet Altıparmak gibi isimlerle görüştüler, bazılarıyla İstanbul’da çay içerek nabız yokladılar.
Sonrası malum…
Bayram Bektaş’la “devam” kararı çıkınca, görüşmeler (şimdilik) rafa kaldırıldı.
Eskişehirspor maçında en az 5 mutlak gol pozisyonundan yararlanamayan Elazığspor’un, güçlü rakibi karşısında ortaya koyduğu futbol beğenilse de, skor tatmin edici olmayınca, Bayram Bektaş’a yönelik tepkiler de gitgide arttı ve Giresunspor mağlubiyetiyle de zirve yaptı.
Giresunspor karşısında Traore’nin yokluğunda Binya’yı Çağrı’nın yanında oynatan Bayram Bektaş, diğer oyuncularda herhangi bir değişikliğe gitmedi.
Maçın ilk yarısında 20. dakikaya kadar pozisyon dahi olmazken, bu dakikada rakip takımın kanat organizasyonundan gelen topun kaleci Serdar’dan dönmesiyle oluşan pozisyonda Dodo’ya rahat şut attıran Binya’nın goldeki payı büyüktü.
Oysa golden önce ceza alanına düşen topu bir türlü uzaklaştıramayan savunma oyuncularının topu ayakta tutma hastalığı pahalıya mal olurken, rakibin kapanarak topu kazanma arzusunda yapılacak en basit iş; topu kenarlara atarak uzaklaştırmak olacaktı. Ancak Ümraniyespor maçında da yaşadığımız ceza alanı önünde rakibe şut attırma hastalığı; Giresunspor maçında da devam etti ne yazık ki?
İkinci yarıya geride başlamanın hırsıyla oyuna ağırlığını koyan Elazığspor, rakip yarı alanda daha çok görünen taraf olurken, tıpkı Eskişehirspor maçının bir tekrarını izledik gol attığımız bölüme kadar.
Pozisyon üretmesine rağmen bunları bir türlü çerçeveden içeriye atamayan bordo beyazlı oyuncuların imdadına Youssef Yeşilmen yetişti ve oyuna girdikten sonra eski takımına karşı hırs yapan bu oyuncu savunmanın arkasına atılan topta penaltıyı bizzat aldırtarak Kehinde’nin ayağından beraberliği sağlamamıza neden oldu.
Ancak daha bu gole sevinemeden Bayram Bektaş’ın savunmanın solunda görev verdiği Murat Kalkan’ın müdahale edemediği sol tarafımızdan gelişen atakta göbeğe gönderilen yerden pasa gerilerden gelen Cajic’in müdahalesiyle Recep Aydın’ın ayağına çarpan top; talihsiz bir şekilde ağlarımızla buluştu.
Maçın özeti bu…
Yine zaman zaman iyi oynadığımız bir karşılaşmadan puansız ayrılınca, ligin dibine doğru endişeli bir iniş başladı Elazığspor adına…
Buraya kadar olan oldu artık. Asıl bundan sonrası önemli bizim için.
Öncelikle Bayram Bektaş; şu ana kadar nerede hata yaptığının muhasebesini yapmalı ilk olarak…
Kadro tercihinde ve dizilişinde farklılığını göstermeli bence…
Haftalardır hücumda tek kollu boksör gibi oynuyoruz. Tom günündeyse; ataklarımız sağ taraftan gelişiyor hep...
Sol tarafımız felç gibi…
Özellikle Cajic’e sol önde görev verilmesiyle buradan bir türlü atak geliştiremiyoruz. Çünkü Cajic kanat oyuncusu değil.
Berk’e kızıp oynatmayan, Youssef’i de tercih etmeyen Bayram Bektaş’ın o bölgede rüştünü ispat etmiş Hakan Bilgiç’i savunmanın sağından alıp, sol önde oynatmalı artık!..
Kehinde’nin arkasında Cajic oynamalı, alternatif olarak da Diarra düşünülmeli.
Haftalardır Onur’a tepkiler vardı. Murat Kalkan alternatifti, iki maçtır savunmanın solunda tercih edildi, Onur’u arattı ne yazık ki oynadığı futbolla…
O zaman burada da tercih Onur Güney olmalı hırsıyla, mücadelesiyle…
Bu nedenle Bayram Bektaş’ın Göztepe maçında bu farklılığını hissettirmesi gerekecek.
Gönderilmesinden son anda vazgeçilen Binya’dan hala medet uman Bektaş’ın; bu oyuncudan ziyade, ön liberoda alternatif olarak Murat Kayalı ve Alparslan Öztürk’ü düşünmeli…
Bazı basit rötuşlarda bile takımda doğrular çabuk bulunur..
Yanlışlarda ısrarcı olmak ise; binilen dalı kesmek olur.
