Altınordu maçına kısa bir süre kala Elazığspor’un başına geçen Ogün Temizkanoğlu, Adana Demirspor karşılaşmasına hazırladığı takımının oyuncularını daha iyi tanıma fırsatı buldu.
Geçen haftaki “doğru tercih-doğru diziliş” başlıklı yazımda sahaya çıkan 11’i ve dizilişi överken, ortaya konulan futbolun da karşılığı olan 3 puanı almanın mutluluğunu yaşamıştık hep birlikte.
Ancak daha zorlu geçecek ve her zaman “zor” bir deplasman olan Adana’da Elazığspor’un ortaya koyacağı performans ve alacağı sonuç; hocanın da takımı daha iyi tanıması adına merakla bekleniyordu.
Binya’nın cezalı olması nedeniyle sadece ön liberoya hamle yapmasını beklediğimiz Ogün hoca, bir hafta önce “doğru” olarak forvet arkasına sürdüğü Segbefia’yı bu kez ön liberoya çekerek daha ilk yanlışını yaptı.
Sonra, haftalardır oynamayan ve hazır olmayan Lamjed’i böylesine önemli bir maçta forvet arkasına atarak sorumluluk verdi.
Şu anki kadroda forvet arkasında oynayacak özellikte iki oyuncumuz var; biri Segbefia, diğeri de Traore…
Her ikisinin de mesafe gözetmeksizin kaleye şut atma özelliği ve sorumluluk alma düşünceleri var.
Segbefia’nın Traore’den farklı olan yanı; daha teknik, adam eksiltme özelliği ve daha atletik yapılı olmasıdır.
Traore’nin daha sert ve faul yapmaya müsait yapısını da bildiğimizden, en uygununun Segbefia olduğu aşikârdır.
Maçın ilk yarısında 22. dakikada Traore’nin ceza alanı yayı üzerinden kaleye gönderdiği şutun yan direğe çarpıp gol çizgisine teğet geçmesi bordo beyazlı ekibimizin şanssızlığı olurken, akabinde kalemizde golü görmemiz de tam bir dram oldu.
Murat Akyüz’ün sağdan ortasında Pote’ye kafayı vurdurtan Mehmet’in sorumsuzluğu bununla da kalmadı.
Mehmet’in daha maçın başı sayılabilecek dakikalarda ileri çıkarak goldeki hatasını telafi ettirmek istemesi yiğit’lik değil, sorumsuzluk’du.
Nitekim bu sorumsuzluğuyla 34. dakikada yine ileride olduğu anda kendi bölgesinden Murat Kalkan’ın eskortluğunda bu kez ikinci golü gördük kalemizde.
Hem de ne gol?
Tıpkı Y.Malatyaspor maçlarında yediği goller gibi, Burak’ın üzerine gönderdiği top yine ne hikmetse kaleci Serdar’ın adeta içinden geçip bir acayip gol oldu.
O ana kadar Elazığspor’un en etkisiz oyuncusu olan ve adeta 10 kişi oynamamıza neden olan Lamjed’in, Halil’in ortasında golü atması tesellimiz olurken, devre arasında soyunma odasına da umutlu gitmemizi sağladı.
2. yarıda attığı gole rağmen Lamjed-Çağrı (veya Murat Kayalı) değişikliği beklenirken, Ogün Temizkanoğlu’nun hamle yapmaktan kaçınması; Adana Demirspor’un ekmeğine yağ sürdü.
Çünkü 2. yarının daha başında oyunu kendi yarı alanında kabullenen ev sahibi takımın skoru koruma düşüncesi içerisinde tempoyu düşürmesine karşılık, hamle yapmakta geciken Ogün hoca, ancak 76. dakikada bu değişikliği fark ederken, geç kaldı.
Özellikle ilk yarıda M’boussy’nin indirdiği hava toplarına hamle yapmakta geciken Lamjed’in 76. dakikada oyundan çıkmasıyla forvet arkasına geçen Segbefia’nın daha bir sorumluluk alıp ofansif güç kattığı Elazığspor’un rakip kaleyi ablukaya almasına rağmen beraberlik golünü bulamaması da talihsizlikti.
İlk yarıdaki 2-0 mağlup olduğumuz Karşıyaka ve 1-1 berabere kaldığımız Şanlıurfaspor maçlarını yöneten hakem Sarper Barış Saka’nın o gün de, bugünde başarılı bir yönetim göstererek sadece futbol oynamayı arzular bir yönetim sergilemesini de takdirle karşıladığımı belirtmek isterim.
Mağlubiyeti hakem hatasına bağlamak yerine, “biz nerede hata yaptık?” diyerek, en az 1 puanla dönebileceğimiz Adana deplasmanından puansız dönmekten ders çıkartıp, bundan sonra aynı hataları tekrarlamamak; tek dileğim…
