3 haftadır yazı yazmıyorum…
Haziran ayında kaleme aldığım ve 3 hafta önce de bir kez daha yayınladığım “Devir değişti” başlıklı köşe yazımda belirttiğim hususlar, ligin ortasına geldiğimizde de değişmedi ve başta genel menejer olmak üzere kulüp üzerine çulunu serenler, ne yazık ki takımı tanınmaz hale getirdiler.
Hafta içerisinde yaşanan görevden almalar sonrasında kendi hür iradesiyle takımını Bursaspor maçına hazırlayan Okan Buruk, kalede Zülküf’ü tercih ederken, Adem’in yokluğunda da savunmanın sağında İbrahim’e görev verdi.
Vitolo’yla Alper’in ön liberoda görev yaptığı Elazığspor’da forvet arkasında da Mehmet Nas oynarken, diğer bilinen oyuncular kadroyu oluşturarak Bursaspor önüne çıktılar…
Tribünlerde yeterli sayıda olmasa da takımının ligde kalacağına inanan mütevazi bir topluluğun izlediği ve desteklediği Elazığspor, sezon başından buyana ilk kez galibiyete konsantre olmuş, hırsını, yüreğini ve inancını ortaya koyan bir oyun anlayışıyla sahada mücadele etti.
Ancak karşısına İlker Meral diye çıkan hakemin uydurma penaltısıyla geriye düşen Elazığspor, Serdar Özkan’ın hazırladığı, Serdar Gürler’in kaçırdığı 2 net gol pozisyonda skoru lehimize çevirecekken, ne yazık ki bu yarıda soyunma odasına yine mağlup gitmek zorunda kaldık.
2. yarıda daha derli-toplu ve daha atak geliştiren bir oyun anlayışıyla pozisyon bulan bordo beyazlı ekibimiz, 62. Dakikada yine Serdar Özkan’ın hazırladığı pozisyonda Deniz Yılmaz’la beraberlik golünü bulurken, gardı düşen Bursaspor karşısında Okan BURUK ofansif anlamda hamle yapmakta gecikince, hamle yapan Daum, savunmayı sağlama alarak, tekrar oyunda dengeyi kurdu.
Üst üste goller kaçıran Elazığspor karşısında Bursaspor; 71. Dakikada Belluschi’nin ceza alanı dışından attığı mükemmel golle yeniden öne geçince, “atamayana atarlar” sözünü bir kez daha hatırlatmış oldu.
